De tuinen

Ik haalde mijn schouders op. 'Ik vind het best. Zullen we dan naar het veld tussen het bos en de school gaan? Ik denk namelijk niet dat de andere nimfen het leuk vinden als we per ongeluk een bloem raken.' zei ik lachend.

Ik lachte. "Lijkt me een perfect idee, maar hoe komen we aan een bal?"

Ik dacht even na. 'Uhm... Geen idee. Misschien kan ik wat magie proberen, maar het lijkt me sterk dat dat gaat werken.' zei ik uiteindelijk, waarna ik een reeks spreuken begon te mompelen.

Ik keek hem aan en grijnsde. "We kunnen het altijd proberen!" Ik haalde een hand door mijn haar en frummelde aan mijn jurkje. Ik hield van jurkjes, ze maakten me vrolijk. Ik grinnikte even.

Voor me begon ik de omtrekken van een bal te zien. Nog heel even, en dan gaat het nog lukken ook! dacht ik tevreden. Langzaam maar zeker werd de bal duidelijker, en even later begon die naar beneden te vallen. Behendig ving ik het ronde ding op. 'Ik heb geen idee wat er gebeurt als ik ertegenaan trap, of hoe lang deze bal blijft bestaan, dus ik denk dat het het beste om snel te gaan voetballen.' zei ik lachend.

Ik keek hem aan met grote ogen en grijnsde toen hij eenmaal een bal in zijn handen had. "Lijk me een slim plan!" Ik lachte en keek hem aan.

--
Ik was een paar dagen in België.

Ik stond op, keek over mijn schouder heen Serena aan, en lachte. 'Blijf je daar zitten of kom je mee?' vroeg ik vriendelijk.

~~~
Was het leuk?

Ik stond op en lachte opnieuw. "Ja, ik kom." Ik grijnsde en haalde een hand door mijn haar en staarde kort naar de grond terwijl ik achter hem aan liep/

--
JAAAAA!

Het duurde niet lang voordat we de buitenste heggen van de tuinen gepasseerd waren, en op het grasveld stonden. Ik liet de bal voor mijn voeten op de grond vallen.

~~~
Daar draait het om, dat je plezier hebt gehad

Ik liet achter hem aan terwijl ik om me heen keek, hier was ik niet vaak geweest. Ik grinnikte kort en ging naast hem staan. "Dus.."

Ik draaide me half naar Serena toe. 'En nu? Gewoon een beetje overtrappen?' vroeg ik. In mijn gedachten was ik weer bezig met iets wat ik al lang, veel te lang niet had gedaan. Ik was een bijnaam aan het verzinnen.

"Tuurlijk!" Ik grijnsde en ging een paar meter van hem af staan/

Een beetje voorzichtig gaf ik de bal een trap, in de hoop dat er niets zou gebeuren. Ik keek toe hoe de bal in een keurige boog op de nimf af vloog.

Ik grinnikte en trapte de bal terug, hopend dat hij niet een paar honderd meter verder zou eindigen. Ik was niet goed in voetbal, maar ik vond het leuk.

Ik moest snel een paar passen naar rechts zetten om de bal weer te kunnen raken, maar dat gaf niets. Het ging erom dat het voetballen leuk was, niet dat het perfect ging. Ik lachte en keek Serena aan.

Ik lachte omdat ik de bal weer scheef trapte. "Ha-ha, sorry." Ik lachte en haalde een hand door mijn haar terwijl ik de bal weer terug trapte en hem aankeek en grinnikte. Ik kon ook echt niet voetballen, maar het was gewoon erg leuk om te doen.

'Nee, zeg geen sorry, het maakt niet uit als ik ietsje verder moet rennen.' zei ik met een glimlach, terwijl ik snel wat extra passen naar links zette. 'Dus... Hoe ben je hier eigenlijk terechtgekomen?' vroeg ik nieuwsgierig.

Ik lachte. "Ik wou studeren, en Lillian heeft dit voor me geregeld." Ik lachte opnieuw. "En jij?"

'Ik kwam het college tegen op mijn reizen, en ik dacht dat het wel een welkome afwisseling zou zijn.' zei ik. En hier kan ik mijn krachten ontwikkelen en iets leren over Necromantie voegde ik er in mijn hoofd aan toe.

Ik knikte. "Erg interessant. Waar kom je vandaan dan?" Ik trapte de bal terug, dit keer wel wat rechter.

Ik lachte. 'Uit het tweede regime, en jij?' Dit ging de verkeerde kant op, de nimf kwam veel te veel te weten.

Ik grinnikte. "Leuk, het 3de regime."

Met gemak tikte ik de bal weer terug. Even deed ik mijn mond open om iets te zeggen, maar toen sloot ik hem weer omdat ik geen idee had wat ik dan zou moeten zeggen.

Ik trapte de bal terug en volgde hem met mijn ogen. Ik grinnikte omdat hij weer scheef terecht kwam, ik kon echt niet voetballen.

Weer moest ik snel een aantal passen naar rechts rennen, maar toch was ik aan het glimlachen. Ik gaf weer een schop tegen de bal, die keurig recht naar Serena vloog.