Het strand

Hij tilde me op, wat? Ik moest verder blijven zoeken! Ik zag het zand van de bodem naar boven vliegen, whut? Daar onder de put ligt een ring, mijn moeders ring. YES! Ik sprintte naar de plek toe en pak hem snel op. Ik deed hem rond mijn vinger, ik voelde me weer heel. 'Oh dankje San!' riep ik. Ik vloog in zijn armen, en gaf hem een kus. Ik hoorde een zuchtje wind, dat zal het zand wel zijn! Ik bleef hem kussen, hij had mijn leven gered! 'Dankje dankje dankje!' zei ik tegen hem, ik gaf hem nog een kusje.

Zodra Acro zijn armen om me heen sloeg verloor ik al mijn concentratie en viel al het zand met een harde klap en het geluid van een flinke windvlaag weer terug op de grond. Het had me uitgeput en ik werd er duizelig van, maar ik was blij dat ik het had gedaan. Protesteren tegen wat Acro deed deed ik niet meer. Daar had ik het fut niet meer voor en mijn hart sprak me te erg tegen.

Hij protesteerde niet, waar ik blij mee was.

Ik legde mijn handdoek neer op een gunstige plek en trok mijn jurkje over mijn hoofd heen. Ik had verschrikkelijke zin om te zwemmen en was daarom naar het strand gegaan. Ik glimlachte toen ik de zon op mijn huid voelde en keek naar het prachtige water dat voor me lag. Ik liep langzaam naar het water toe en staarde er een tijdje in. Prachtig was het. Ik glimlachte en liet langzaam het koude water in. Een rilling gleed door mijn lichaam heen en vlug dook ik koppie onder zodat ook mijn blonde haren nat waren.

Als ik naar buiten loop, zwembroek aan, maar zonder shirt, zie ik een meisje zwemmen. Ze is prachtig. Snel gooi ik mijn spullen neer en ren ook naar het water. 'Heyy.' zeg ik tegen het meisje en kijk haar aan. Ik glimlach breed. 'Ik ben Caine, jij?' Ze lijkt me aardig, en ze is mooi. Ik moet haar hebben. En als ik iets wil, krijg ik het. Geen discussie over mogelijk. Ik veeg een lok haar uit mijn ogen en bijt op mijn lip.

Ik schrik op van een jongen en glimlach naar hem. "Ik ben Serena, leuk je te ontmoeten" antwoord ik met een stralende glimlach. Ik schrok even en veegde een pluk van mijn blonde haren uit mijn gezicht en wendde mijn blik af en liet me in het water drijven. Mijn lichtblauwe bikini stond mooi bij het water en ik grinnikte er kort om. "Het weer is prachtig hé?"

Ik glimlach. 'Ja, de zon laat je schijnen.' zeg ik en kijk even naar de lucht. Dan volg ik het meisje, Serena, precies met mijn ogen. Hoe ze daar in het water ligt, hoe ze keek, het was allemaal niks bij hoe Acro was. Wacht, wat dacht ik nu? Acro, leuk? Nee, hij mag me niet eens. Hij haat me. Dus waarom zou hij me leuk vinden? Ik zucht en kijk even achter me. Dan kijk ik naar Serena. Haar had ik nodig om afgeleid te worden van Acro, om hem te laten zien dat ik geen Homo was, dat ik normaal was.

Ik glimlach even naar hem en ging weer staan. "Waar denk je aan?" vroeg ik spontaan toen ik hem diep zag nadenken. "En niet gaan liegen, ik heb je door" waarschuwde ik kort met een kleine grinnik. "Ach wat maakt het mij ook uit/"

Ik grinnik. 'Aan jou, schoonheid.' zeg ik glimlachend. 'Aan jou en je prachtigheid.' Eigenlijk kon ze niet weten dat ik aan Acro dacht, aan hoe leuk hij was, hoe hij over mij dacht, aan hoe ik moet gaan overleven met hem als kamergenoot. Hoe ik het uit zou houden zonder te bekennen dat ik van hem hield. Maar gelukkig heb ik nu Serena.

Ik grinnikte even om zijn opmerking en rolde kort met mijn ogen. "Wel dankje" grinnikte ik terwijl ik stevig op de bodem ging staan en hem aankeek. Hij leek me een aardige jongen maar meer zat er ook echt niet in.

Ik probeerde me te concentreren op Serena, maar mijn gedachten weken de hele tijd af naar Acro. Hoe zou hij er eigenlijk uit zien in een zwembroek, zonder shirt? Zou hij ook een sixpack hebben? Ik schud mijn hoofd en kijk naar Serena. 'Oh, maar het is gewoon de waarheid.' antwoord ik.

Ik grinnikte naar hem en dook even onderwater en voel het lekkere koude water op mijn lichaam. Ik bekeek hem even en trok een wenkbrauw op. "Ben jij een elf? "

Ik frons, waarom zou ze dat vragen? 'Deels.' mompel ik. 'En jij?' Ik glimlach. Acro, Acro, Acro, kent mijn hoofd gewoon geen ander woord? Geen ander simpel woord, geen andere naam. Er rolt een zucht over mijn lippen.

"Nymf" antwoordde ik vrolijk. "Wat ben je nog meer dan?" vroeg ik geïnteresseerd. Ik grinnikte even om zijn gezicht. En fronste mijn wenkbrauwen. "Mag een meisje niet gewoon geïnteresseerd zijn? "

Ik grinnik. 'Een Mens, bastaard, dus.' zeg ik grijnzend. 'Tuurlijk, en jij zeker.' Ik bijt op mijn lip en zwem een stukje vooruit. Dan ga ik weer rechtop staan en kijk ik even naar de zon.

Ik glimlachte naar hem en zwom naar de kant toe waar ik het koude water uitstapte, "ik ga even zonnen" glimlachte ik kort naar hem. Ik voelde het zand aan mijn voeten plakken maar ik stoorde me er verder niet aan.

Ik loop achter haar aan. 'Dan kom ik er wel gezellig bij zitten.' grijns ik en pak snel mijn handdoek. Dan plof ik naast Serena neer. Okee, misschien hield ik helemaal niet van haar, maar wist zij veel. Misschien kon ik helemaal niet van haar houden. Misschien was ik wel Homo. Er gaat een rilling over mijn rug en snel schud ik de gedachten van me af.

Ik haalde kort mijn schouders op. Wat was er mis mee als een jongen naast je kwam liggen? Niks toch? Of.. nee Serena. Ik schudde kort mijn hoofd en plofte neer op mijn handdoek en ging op mijn buik liggen.

Ik kijk naar Serena, ik zit nog steeds rechtop. Ja, ze was mooi, maar misschien klopt het niet helemaal. 'Serena?' vraag ik zacht. 'Ken jij een Acro? Hij zit in onze klas.' Ik praat een beetje binnensmonds, meer omdat ik me niet echt veilig voel hier. Niet erg op mijn gemak.

Ik keek hem even aan en trok een wenkbrauw op. "Aha. Daar dacht je dus aan. En ja, ik ken hem wel. Ik heb hem een paar keer gezien. En lieve jongen" antwoordde ik.

Ik bijt op mijn lip. Zal ik vertellen wat me dwars zit? Nee, toch maar niet. 'Hij is mijn kamergenoot, hij is wel aardig.' mompel ik. Hopelijk heeft ze niet door wat ik allemaal nog meer wil zeggen. Hoe leuk hij is, hoe geweldig hij kan zijn, maar hoe erg hij me haat. Er rolt onhoorbaar een zucht over mijn lippen.

Ik keek nog even opzei ik liet het hierbij. Het had geen zin om er over door te draven dus dat deed ik ook niet.

Ik zucht even en kijk naar Serena. Het meisje is nog steeds mooi, maar verder niks meer. Zeker niet na mijn gedachten van net. Ik had met Acro gezoend, ja, maar ik weet niet wat ik ermee moest. Zou Serena kunnen helpen? Nee, vast niet, die zou me alleen maar raar vinden.

Ik keek even opzei maar wendde gelijk mijn blik weer af en sloot mijn ogen en geloot van de heerlijke zonnestralen op mijn witte huid.

Ik bekeek mijn surfplank nog even en pakte hem toen. Ik gooide mijn handdoek ergens neer in het zand en keek tegen de zon in. Ik rende de zee in, het water was koud. Ik voelde een rilling door me heen gaan, maar ik gaf er niks om. Ik ging op mijn surfplank liggen en zwom naar de golven. Hoe verder, hoe beter. Bij een hoge golf, sprong ik op en surfte in de golf. Dit was het echte leven, surfen in de felle zon. Ik hield ervan.