De tuinen

"Jij kan echt goed voetballen!" Ik keek hem aan en gaf hem een glimlach. Ik vond hem aardig, beter dan alle andere witte magiërs. "Dus.. Wat vind je eigenlijk van de school?"

'Ach, dat valt wel mee. Vandaag heb ik volgens mij een goede dag, maar er zijn ook dagen dat ik de bal niet eens raak.' zei ik lachend terug. 'En wat school betreft: het was wennen dat ik niet gewoon kan gaan en staan waar ik wil, wanneer ik wil, maar verder vind ik het reuzegezellig hier! Ook is het Tenebris een van de mooiste colleges die ik heb gezien, en dat zijn er een hoop.'

Ik knikte en luisterde aandachtig naar zijn verhaal. "Daar ben ik het mee eens, het is een prachtig college met veel mogelijkheden en een prachtige omgeving." Ik glimlachte en trapte de bal dit keer recht.

Ik klapte toen ik zag dat ze voor de verandering eens recht trapte. Lachend stak ik mijn duim op, en trapte toen zelf de bal nogal scheef terug. Ik lachte om mijn eigen gefaal.

Ik lachte en rende een stuk om de bel terug te trappen. "Die ging wel goed hé?"

Ik knikte. 'Ja, dat was mijn beste bal ooit.' zei ik superserieus met een bijpassende blik. Toen barstte ik weer in lachen uit.

Ik keek hem aan en proestte het uit van het lachen. Ik deed moeite om mezelf in evenwicht te houden.

--
Sorry dat ik laat reageer maar ik ben dingen aan het regelen voor volgende week. Ik ga naar London dus dan heb ik ook geen tijd om te schrijven x

Ik trapte de bal weer terug naar Serena, dit keer iets rechter, maar nog steeds best scheef. 'Oke, wat heb jij met mijn vermogen om een bal in een rechte lijn te schoppen gedaan?' vroeg ik, zogenaamd verontwaardigd, maar wel met een glimlach op mijn gezicht.

~
Geeft niet hoor, ik vertrek morgenochtend vroeg naar Athene, dus ik heb ook geen tijd om te schrijven xD

Ik grinnikte en haalde speels mijn schouders op. "Zul je nooit achter komen." Ik trapte de bel terug en grinnikte

--
Veel plezier!!

Ik lachte. 'Oh, dat denk jij....' zei ik mysterieus. Niet dat ik het meende, maar gewoon voor de lol. Ik gaf de bal weer een schop.

Ik keek hem aan en wenkbrouwwiebbelde, kort daarna schoot ik weer in de lach en rende ik en stukje om de bal te pakken.